Lopend over paden,
Kom ik uit op de open vlakte
Akkers, grasland en een enkele boom
Heel ver kan ik kijken
En zie ik de horizon verdwijnen
Een ven in het veld
Met zijn planten en zijn bloemen
Nevel die hij zacht verspreidt
Verwaaid met een tekening van golven
En wanneer ik mij in deze nevel hul
En mijn lijf heel zacht verdwijnt
Zie ik de nevel als het veld zo groot
En vraag ik mij af:
Is dit wat men noemt de Dood?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten